از اونور میگن چون توی سوریّه «دموکراسیخواهان» کشته میشن، ارتش مردم رُ «سرکوب» میکنه و به پیامهای بینالمللی توجّه نمیشه، دعوت سفیر سوریّه به جشن سلطنتی پس گرفته میشه، و بشّار اسد و هر بابایی که با این آقا توی دولت سوریّه موافقه تحریم میشن و شاخ و شونه و جناق و لگن و پاشنه و ...
از اینور از پرنسسهای دیکتاتور آل خلیفه به گرمی در منزل پذیرایی میشه و چاق سلامتی و عکس گرفتن و اجباراً و اکراهاً رسانه ملّی اعلام میکنه که حول و حوش 29 نفر (!) هم در بحرین کشته شدن. یه نیشگون کوچولو هم گرفته میشه که آقا وضع سیاسی در بحرین دلپذیر نیستا. حالا حضرت فیل میدونه که عدم دلپذیری وضع سیاسی یعنی چی.
بالأخره دم خروس رُ باور کنیم یا قسم حضرت عبّاس رُ؟