امشب شب اول ضیافت دوباره الهی‌ست. یادم میاد، ماه مبارک سال پیش یه سری چیزهایی رُ که دغدغه‌های ذهنیم بودن از خدا خواستم و توی دعاهام از خدا می‌خواستم که اونا رُ تا ماه رمضون سال دیگه به من بده. ولی باید اعتراف کنم که اونقدر درخواست‌هام به نظر خودم عجیب بود که همیشه می‌گفتم، «این نمیشه مگه اینکه معجزه بشه». امشب که شب اوّل ماه مبارک بود، یه دفعه همه دعاهایی که کرده بودم یادم افتادن. همه دونه دونه و بدون استثناء مستجاب شدن و آخرینشون هم همین هفته گذشته رخ داد و فردا هم به دستم می‌رسه. خدای من، باورم نمیشه که همه دعاهام بی کم و کاست مستجاب شدم. راست گفته که، «أدعونی أستجب لکم». فقط باید به خدا وقت بدی تا هر چی خواستی رُ سر وقت مخصوصی بهت بده.
رمضان مبارک. دعاهاتون یادتون نره.
